Przekazujemy do Państwa dyspozycji to szczególne miejsce na naszej stronie internetowej — miejsce, w którym każdy może zostawić wspomnienie o Elżbiecie Pendereckiej lub kilka słów otuchy dla tych, którzy opłakują Jej odejście.
Dokonaj wpisu w księdze kondolencyjnejMiałam wielkie szczęście pracować z panem Profesorem i znać Panią Elżbietę Penderecką .miałam okazję wielokrotnie wykonywać muzykę Profesora na koncertach organizowanych przez Panią Penderecką ,zawsze było to wspaniałe przeżycie artystyczne .Bardzo trudno pogodzić się z faktem że nie zobaczę Ich więcej...chyba że w innym wymiarze .Wyrazy współczucia dla rodziny
I deeply mourn Mrs. Elżbieta Penderecka — her warmth and wisdom will forever illuminate the friendship between Polish and Chinese music.
ELŻBIETA PENDERECKA war eine großartige Frau, die mit ihrem großen Engagement Polen und seine großartige Kultur mit der ganzen Welt vernetzt hat. Ich hatte die große Freude, mit meinem Orchester Wiener Akademie mehrmals beim Beethoven-Festival sowohl in Kraków als auch in Warschau gespielt zu haben. Ihr Engagement, nicht nur für diese Konzerte war außerordentlich. Ich habe in Frau Penderecka eine große Dame kennengelernt, die mit Können und Wissen, aber auch mit Liebe und Emotion für die Sache eingetreten ist. Ich werde sie immer in bester Erinnerung behalten.
To był wielki zaszczyt uczestniczyć w Pani działaniach, dziękuję. Dzisiaj zupełnie nie umiem sobie wyobrazić nadchodzącej Wielkanocy ,Festiwalu...bez Pani. R.I.P.
Kochana Pani Elżbieto, ---- Byłaś „jak meteor, jak błyskańce, które pociskał Zeus i Bóg” (S. Wyspiański) - niosąc światło tam, gdzie inni bali się wzniecić choćby małą iskrę. Pani pewność sensu zbudowała dzisiejszego mnie i wielu, którzy byli blisko. Z podziwem obserwowałem, jak odkrywała Pani autentyczny potencjał, zanim stawał się faktem. Twoja obecność i wiara w jakość nadawała kierunek. Dziękuję za zaufanie, za każdą naszą rozmowę, za prawdziwy uniwersytet nadawania kształtu sprawom wielkich, ale i za sernik oraz bliny z kawiorem. Przywilej współpracy z Panią poczytuję jako największy dar od losu. Z najgłębszą wdzięcznością i pamięcią na zawsze. Marcin Klejdysz
Z najgłębszym żalem żegnamy Osobę, która była dla nas nie tylko Promotorką, Patronką czy prawdziwą Matką Chrzestną, ale przede wszystkim wielką Przyjaciółką. Pani Elżbieto, Twoja miłość do muzyki, wzorowa determinacja i ta unikalna umiejętność łączenia ludzi w imię sztuki wysokiej, pozostają dla nas motywującą inspiracją. Dzięki Pani nasza droga mogła prowadzić dalej - coraz odważniej i szerzej. Dzięki Pani mogliśmy wzrastać nie tylko jako ambitna orkiestra, ale przede wszystkim jako wyczuwalna wspólnota myśli i dążeń. Obiecujemy nieść dalej to, co Pani w nas zaszczepiła i to, co było Pani misją w poszukiwaniu absolutu. Z wyrazami najgłębszego szacunku, wdzięczności i najczulszej pamięci. Artyści Orkiestry Akademii Beethovenowskiej *** With the deepest sorrow, we bid farewell to a Person who was for us not only a Patron, a Benefactress, or a true Godmother, but above all, a dear and noble Friend. Mrs. Elżbieta — your love for music, your exemplary determination, and your rare gift for bringing people together in the name of the highest art remain for us a lasting source of inspiration. It is thanks to You that our path could continue — ever bolder, ever broader. It is thanks to You that we were able to grow, not only as an ambitious orchestra, but, first and foremost, as a perceptible community of shared thought and purpose. We solemnly promise to carry forward all that You instilled in us, and all that You held as your mission in the search for the absolute. With the deepest respect, profound gratitude, and most tender remembrance, The Artists of the Beethoven Academy Orchestra
Żegnam Panią Elżbietę i przekazuję wyrazy współczucia najbliższym - także rodzinie Profesora Pendereckiego we Wrocławiu. Miałam zaszczyt poznać Panią Elżbietę jeszcze w New Haven, Connecticut - około 40 lat temu. Potem, już jako sekretarz artystyczny festiwalu Wratislavia Cantans , wielokrotnie koordynowałam produkcje dzieł Profesora Krzysztofa Pendereckiego, także "Siedem bram Jerozolimy". Dwa lata temu pojechałam do Teatru Wielkiego aby jeszcze raz posłuchać tej kompozycji. Wtedy spotkałam Panią Elżbietę po raz ostatni - krótko, tylko "dzień dobry" i życzenia szybkiego powrotu do zdrowia ... Wiele wspomnień.
Każdego roku z niecierpliwością oczekiwałam na koncerty w ramach festiwalu Beethovenowskiego, cieszyłam się na wszystkie inne propozycje muzyczne które dawały mi wiele radości i uczyły nowego lub innego spojrzenia na artystę i Jego dzieło. Miałam zaszczyt chwilę porozmawiać z Panią Elżbietą o festiwalu i pracy przy nim. Wiem że nie ma ludzi niezastąpionych ale dla wielu melomanów brak SERCA wielu inicjatyw pozostawia pustkę. Liczę na dobrego ducha Pani Elżbiety czuwającego nad kontynuatorami Jej działalności.