Recital pianisty Piotra Sałajczyka zainauguruje IV Festiwal romantycznych kompozycji: Elsner i jego następcy. Będzie to niecodzienna okazja usłyszenia utworów fortepianowych Juliusza Zarębskiego (1854-1885), kompozytora i pianisty-wirtuoza, którego świetnie zapowiadającą się karierę przerwała śmierć w wieku zaledwie 31 lat. Mimo nielicznej spuścizny twórczej – z której najbardziej znanym dziełem jest Kwintet fortepianowy g-moll zadedykowany swemu nauczycielowi, Ferencowi Lisztowi – uznawany jest za jednego z najoryginalniejszych polskich kompozytorów II połowy XIX wieku.
O skali jego talentu i pianistycznych umiejętnościach świadczy cykl pięciu improwizacji wydanych w 1883 roku pod tytułem Les Roses et les Épines (Róże i ciernie), w których wyobraźnia brzmieniowa i nastrojowość zdają się zapowiadać impresjonizm. W Wielkim polonezie op. 6 (wyd. 1881) Zarębski kontynuuje tradycję późnych dzieł Chopina, traktując taniec jako punkt wyjścia dla snucia heroicznego poematu fortepianowego. Wielka fantazja – uznawana za zniszczoną przez kompozytora i odnaleziona w 2000 roku przez prof. Daniela Golianka – powstała w 1876 roku i zadedykowana została pianistce Janinie Wenzel, przyszłej żonie. Jest to jeden z najbardziej rozbudowanych utworów fortepianowych Zarębskiego, w którego cechach indywidualnych zaznacza się wpływ techniki i stylu Liszta.
Piotr Sałajczyk, laureat Fryderyka oraz nagrody Orfeusz przyznanej „za wybitne kreacje wykonawcze muzyki polskiej”, nagrał czteropłytowy album zawierający komplet dzieł fortepianowych Juliusza Zarębskiego
