Festiwal

(Polski) 25. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena PODSUMOWANIE

Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

W Wielki Piątek w Filharmonii Narodowej w Warszawie odbędzie się ostatni koncert 25. Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena. W programie finałowego koncertu Sinfonietta nr 3 Krzysztofa Pendereckiego, La Sidone (Całun) Arvo Pärta, Nagrobek Couperina Maurice Ravela i Libera me (Quasi-Requiem) Gii Kanczelego w wykonaniu Chóru Męskiego i Orkiestry Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Andrzeja Boreyki. Gospodarze Filharmonii Narodowej otwierali festiwal 20 marca dziełami Ludwiga van Beethovena (Uwertura „Twory Prometeusza”V Symfonia) i Krzysztofa Pendereckiego (Adagietto z Raju utraconego) – ich dwa występy spinają klamrą cały tegoroczny festiwal, którego tytuł brzmiał „Beethoven i Penderecki. Sfera sacrum”.

Jak powiedziała Elżbieta Penderecka, prezes Stowarzyszenia im. Ludwiga van Beethovena: „Tytuł ten odsyła ku wartościom najwyższym – również do tajemnicy ich przeżycia”. Stąd obecność w programie festiwalu tak natchnionych muzycznych dzieł ludzkości, jak Pasja wg św. Jana Johanna Sebastiana Bacha (Wrocławska Orkiestra Barokowa i Chór NFM pod dyrekcją Jarosława Thiela), Kadisz Krzysztofa Pendereckiego (Sinfonietta Cracovia i Chór Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jurka Dybała) czy żałobny chorał do słów Apokalipsy św. Jana Et expecto resurrectionem mortuorum Oliviera Messiaena powstały w 1964 roku w hołdzie ofiarom obu wojen światowych (Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie pod batutą Michała Klauzy).

Trudne warunki epidemiologiczne uniemożliwiły wykonanie na jubileuszowym festiwalu wielkich form sakralnych. W tych trudnych warunkach, w których trzeba było stale reagować na bieżąco na zmiany, Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena dołożyło największych starań, aby program – mimo ograniczeń – przyniósł słuchaczom satysfakcję estetyczną i duchową, a festiwal przebiegał z zachowaniem wszelkich środków ostrożności. Dzięki tej determinacji udało się m.in. zaprezentować koncert pod batutą Łukasza Borowicza w Filharmonii Poznańskiej z cyklu „Nieznane opery”, na którym wybrzmiały zapomniane arcydzieła opery XX wieku (Savitri Gustava Holsta i Sancta Susanna Paula Hindemitha) z udziałem wybitnych polskich artystów śpiewaków (Justyna Ołów, Krystian Krzeszowiak, Mariusz Godlewski, Katarzyna Hołysz, Anna Bernacka i Anna Lubańska).

W dniach od 20 marca do 2 kwietnia zaplanowano 12 koncertów – wszystkie docierały do publiczności za pośrednictwem bezpłatnej transmisji online na kanale YouTube oraz transmisji radiowej na antenie Programu Drugiego Polskiego Radia. Wysłuchało ich blisko 150 tys. odbiorców. Dzięki współpracy Stowarzyszenia im. Ludwiga van Beethovena z Ministerstwem Spraw Zagranicznych koncerty popularyzowały polskie służby dyplomatyczne na całym świecie. Recital Łukasza Krupińskiego (21 marca) i koncert Kwartetu Śląskiego i Aleksandry Świgut (1 kwietnia), dzięki współpracy z Polskim Radiem i Instytutem Polskim w Nowym Jorku obejrzało blisko 10 tys. odbiorców platform streamingowych nowojorskiego Lincoln Center.

Festiwal stał się świętem polskich artystów, którzy z oddaniem przygotowali jego ambitny i wymagający program. Odbyły się dwa znakomite recitale wybitnych pianistów młodego pokolenia: Łukasza Krupińskiego i Andrzeja Wiercińskiego. Pierwszy tydzień festiwalu skupił się na osobie i twórczości Ludwiga van Beethovena, eksponując szczególnie ważny w jego twórczości motyw bohaterstwa i walki. Andrzej Boreyko dyrygował V Symfonią c-moll (Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej), Dawid Runtz Uwerturą „Egmont” (Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus), Jerzy Maksymiuk III Symfonią Es-dur „Eroicą” (Orkiestra Sinfonia Varsovia), a Jacek Kaspszyk VII Symfonią A-dur (Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach).

Program festiwalu w drugim tygodniu wypełniły dzieła sakralne odnoszące się do tematyki żałoby, przemijania i wyznania wiary.

Zapowiedź finałowego koncertu:

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca

Projekt zrealizowany przy wsparciu finansowym Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy

(Polski) VI Festiwal romantycznych kompozycji

Następny