Psalmy Dawida to młodzieńcza kompozycja Krzysztofa Pendereckiego z 1958 roku – kompozytor miał wówczas 22 lat i pisał ją z myślą o swojej pracy dyplomowej na Akademii Muzycznej w Krakowie. Psalmy były też jedną z trzech nagrodzonych prac Pendereckiego na konkursie młodych kompozytorów w 1959 roku – na tym konkursie ich autor został również nagrodzony z Emanacje i Strofy, co było wydarzeniem bez precedensu.
To 10-minutowy utwór na chór mieszany i perkusję świadczący o ugruntowaniu kompozytora w tradycji katolickiej składa się z czterech części skomponowanych do urywków czterech psalmów w przekładzie Jana Kochanowskiego.
Dużo późniejszy Hymn do św. Daniiła (1997) na ośmioosobowy chór i orkiestrę jest z kolei wyrazem zainteresowania Pendereckiego liturgią prawosławną. Powstał na 850-lecie założenia Moskwy.
Również dla francuskiego kompozytora Oliviera Messiaena wiara i duchowość pozostawały fundamentem własnej twórczości. Jego utwór upamiętniający ofiary obu wojen światowych Et exspecto resurrectionem mortuorum (1964) powstał na nietypowy zestaw instrumentów: orkiestrę instrumentów dętych drewnianych i blaszanych oraz perkusję. Utwór powstał jako prestiżowe zamówienie Andre Malraux, francuskiego pisarza i ministra kultury w rządzie Charles’a de Gaulle’a – prawykonanie odbyło się w średniowiecznej świątyni Sainte-Chapelle w Paryżu ufundowanym przez Ludwika Świętego arcydziele gotyku.