Lamoral, hrabia Egmont, wraz z Wilhelmem Orańskim dowodził powstaniem przeciwko okrutnym rządom Madrytu we Flandrii, za co zapłacił życiem. Dla Beethovena był przykładem bohaterskiego zwrócenia się przeciwko despotom. Gdy w 1809 roku poeta Goethe poprosił go o napisanie muzyki do swojego dramatu Egmont, kompozytor przystał na to z radością – z całej partytury do obiegu koncertowego weszła na stałe porywająca uwertura.
Zarówno Koncert na trąbkę i orkiestrę Es-dur Josepha Haydna (1796), jak i Symfonia „Linzka” Wolfganga Amadeusza Mozarta (1783) reprezentują późny styl w twórczości obu klasyków wiedeńskich. Linzka powstała w kręgu późnych arcydzieł operowych Mozarta z Don Giovannim na czele, wraz z napisaną w tym samym czasie Symfonią Praską reprezentuje „pełnię i skończoną doskonałość symfonicznego dzieła muzyki”.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca
Projekt zrealizowany przy wsparciu finansowym Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy
