Carl Vine – australijski kompozytor średniego pokolenia – zasłynął najpierw jako autor żywiołowej muzyki tanecznej, zdradzając upodobanie do fantazyjnych rytmów i wyrazistych gestów muzycznych. Mając wykształcenie pianistyczne, zwrócił się ku gatunkom muzyki fortepianowej, wykorzystując wcześniejsze doświadczenia.
I Sonata fortepianowa skomponowana została dla wybitnego australijskiego pianisty Michaela Kierana Harvey’a, który dokonał jej prawykonania w Melbourne w roku 1991. Warto nadmienić, iż wykonując właśnie tę Sonatę, Harvey wywalczył Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Ivo Pogorelicha w Pasadenie w roku 1993.
I Sonata Vine’a pochodzi z roku 1990. Złożona została z dwóch dopełniających się części – Lento i Leggiero e legato. Zamiłowanie kompozytora do złożonych układów rytmicznych ujawnia się już na początku utworu. Zaprezentowany na wstępie materiał muzyczny ukazywany jest następnie w różnym oświetleniu harmonicznym, fakturalnym i kolorystycznym. Słuchacz, śledząc dramaturgię tej Sonaty, wciągnięty zostaje w grę z konwencjami gatunku i stylami zadomowionymi w kulturze pianistycznej XX wieku.
Małgorzata Janicka-Słysz