Piotr Pawlak to jeden z najbardziej wszechstronnych polskich pianistów młodego pokolenia. Zwycięzca wielu międzynarodowych konkursów, m.in. w Helsinkach (2022) i w Darmstadcie (2017), został laureatem II nagrody w II Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim na Instrumentach Historycznych w Warszawie, który odbył się w ubiegłym roku. Jego recital na fortepianie historycznym wypełnią utwory kompozytorów klasycznych – Haydna i Mozarta – oraz preklasycznego Domenica Scarlattiego, tworząc naturalny kontekst dla muzyki pierwszej z trzech sonat fortepianowych Józefa Elsnera znajdującej się w programie.
Elsner nie był pianistą koncertującym; bliższym instrumentem były mu skrzypce, którymi posługiwał wprawnie i które wykorzystywał jako dyrygent w pracy z różnymi zespołami. Utwory fortepianowe nie stanowią też liczebnie znaczącej części jego spuścizny kompozytorskiej, lecz obejmują większość gatunków ówczesnej muzyki fortepianowej. Wszystkie trzy zachowane do dzisiaj sonaty na fortepian solo opublikowane zostały w 1805 roku i wraz z sonatami fortepianowymi Franciszka Lessla stanowią pierwsze przykłady tego gatunku w muzyce polskiej.
Trzyczęściowa Sonata B-dur posiada wszystkie cechy charakterystyczne dla stylu klasycznego: układ cyklu, okresową budowę materiału muzycznego, dominację faktury homofonicznej i tzw. basu Albertiego jako akompaniamentu dla rozwijających się tematów. Pierwsza część (Allegretto) realizuje wzorzec formy sonatowej, w której obydwa tematy są upodobnione wyrazowo, wolna część druga (Adagio, Es-dur) rozwija się na planie formy łukowej a finał (Presto) jest rondem. Rysem indywidualnym muzyki są formuły rytmiczne, które pojawiają się w kadencjach części środkowej i nasuwają skojarzenia z polonezem oraz w rondzie, przypominające taneczność krakowiaka. Jest to muzyka pogodna i prosta, przepełniona czystą radością muzykowania.
Recital Piotra Pawlaka zwieńczą kompozycje Fryderyka Chopina: Nokturn c-moll op. 48 nr 1 i Ballada f-moll op. 53.